NISBAH GURU DAN MURID DI PRASEKOLAH
|
|
KPI6024
ISU-ISU DALAM PENDIDIKAN AWAL
KANAK-KANAK
TAJUK TUGASAN
|
Nisbah Guru Dan Murid Di Prasekolah
|
KUMPULAN
B
DISEDIAKAN OLEH:
|
NAMA
|
NO. ID
|
|
NUR FARHATI BT
ROMLI
|
M20152001871
|
|
NOR HANIS BT
MOHD HANIFF
|
M20152001807
|
|
NURUL AINI BT
ABDUL HALIM
|
M20152001872
|
|
SOOLEHATULMUTHYAH
BINTI JANTAN
|
M20151000012
|
PENSYARAH: PROF. EMERITUS DATO’ DR. AMINAH AYOB
Soolehatulmuthyah binti Jantan,
Hanis
Haniff,
Aini
Halim,
Farhati
Romli
Fakulti
Pendidikan dan Pembangunan Sumber Manusia
Universiti
Pendidikan Sultan Idris,Tanjung Malim ,Malaysia 2016
Abstrak
Kertas kerja ini
akan membincangkan mengenai isu nisbah guru dan murid di prasekolah di
Malaysia. Pada pandangan kumpulan kami, isu ini perlu dititikberatkan kerana
boleh memberi kesan kepada perkembangan kanak-kanak. Nisbah guru dan murid yang
digariskan di bawah Akta Pendidikan 1996 ialah 1:25 yang dilihat tidak
bersesuaian dengan pengajaran dan pembelajaran pada masa kini. Hal ini, jika
dilihat di beberapa negara maju yang menyasarkan nisbah guru dan murid pada
kadar 1:10 dengan bilangan kemasukan kanak-kanak ke prasekolah yang tinggi
berbanding di Malaysia. Isu ini akan memberi kesan kepada kanak-kanak dari segi
perkembangan bahasa, kecenderungan minat belajar, tingkah laku negatif dan
kurang keyakinan diri. Justeru, kami mencadangkan beberapa jalan penyelesaian
yang dilihat relevan dengan isu ini iaitu mengubah dasar pendidikan dengan
menurunkan nisbah murid 1:10 atau penambahan bilangan guru dan pembantu guru.
Selain itu, mewajibkan penglibatan ibu bapa dalam pengajaran dan pembelajaran
anak-anak mereka di dalam kelas. Sekolah juga perlu menambahbaik kurikulum yang
sedia ada dengan melaksanakan pembelajaran secara “small group”. Kerajaan juga
perlu menyediakan bahan pembelajaran dan peralatan yang mencukupi di semua
prasekolah agar murid dapat menggunakannya secara optimum. Melalui cadangan
penyelesaian ini, implikasi terhadap kerajaan adalah menyediakan peruntukan
kewangan yang mencukupi bagi menanggung perbelanjaan gaji guru dan peralatan
pembelajaran. Implikasi cadangan terhadap pihak guru pula ialah kualiti
pengajaran guru meningkat, tidak mengalami tekanan dan boleh memudahkan
penilaian dibuat kepada murid. Dengan ini, guru menjadi lebih kreatif dengan
mempelbagaikan kaedah pengajaran yang lebih efektif. Manakala, implikasi
cadangan penyelesaian kepada ibu bapa adalah mereka lebih prihatin dan
bertanggungjawab terhadap pendidikan dan perkembangan anak-anak mereka. Sekolah
juga dapat melahirkan guru dan murid yang berkaliber dan berintegrasi untuk
pembangunan negara pada masa akan datang.
ISI KANDUNGAN
Halaman
1.0
Pengenalan 4
2.0
Pernyataan Isu 4
3.0
Kesan Isu Kepada Kanak-Kanak 6
4.0
Cadangan Penyelesaian 8
5.0
Implikasi Cadangan 10
6.0
Kesimpulan 12
Rujukan
12
1.0
PENGENALAN
Isu
nisbah guru dan murid di prasekolah ini merupakan isu yang tidak sebesar
isu-isu lain seperti pengeksploitasian dan pemerdangan kanak-kanak. Isu ini
mungkin dipandang remeh oleh sesetengah pihak. Namun di sebalik isu ini,
terdapat banyak kesan negatif kepada pembelajaran kanak-kanak. Isu ini
merupakan pengalaman kebanyakkan guru-guru tadika di Malaysia di mana guru-guru
ini terpaksa mengajar dalam keadaan murid yang ramai pada satu masa yang sama.Apakah
kesannya dan cadangan penyelesaian kepada isu ini ada dibincangkan lebih lanjut
melalui hasil tulisan kajian ini.
2.0
PERNYATAAN
ISU
Isu Nisbah Guru dan
Murid Prasekolah
Adakah
saiz kelas mempengaruhi kualiti dan keberkesanan pendidikan program prasekolah?
Kebiasaannya ibu bapa dan guru mempersetujui tentang perkara ini. Ramai yang
beranggapan bahawa saiz kelas yang kecil dan bilangan guru atau staff yang
lebih ramai adalah lebih baik untuk pengajaran dan pembelajaran awal
kanak-kanak iaitu membolehkan tumpuan individu kanak-kanak lebih tinggi di
dalam kelas dan dapat mengurangkan tekanan guru dalam mengawal pengurusan
kelas.
Sekiranya
jika kita lihat di prasekolah atau mana-mana tadika swasta di Malaysia, nisbah
bilangan murid dan guru boleh dikatakan tidak relevan di mana nisbah 1:25
adalah terlalu ramai untuk satu kelas. Guru tidak dapat memberi perhatian
sepenuhnya kepada setiap kanak-kanak. Hal ini menyebabkan terdapatnya keciciran
tumpuan guru dan kanak-kanak terhadap pengajaran dan pembelajaran terutamanya
pada kanak-kanak yang sedikit lemah dan bermasalah dalam pembelajaran.
Nisbah
guru dan murid perlu diambil kira sebagaimana di Finland (1 guru nisbah 13
murid) dan di Amerika Syarikat (1 guru nisbah 18 murid). Jumlah yang tidak
terlau ramai lebih memudahkan hubungan dua hala antara guru dan kanak-kanak.
Dengan ini, guru dapat mewujudkan interaksi sosial yang lebih baik dengan
kanak-kanak. Saiz kumpulan kelas dengan nisbah yang lebih baik secara tidak
langsung dapat menggalakkan penglibatan guru dan murid secara aktif dan guru
dapat meluangkan masa berinteraksi yang lebih banyak dengan kanak-kanak. Hal
ini secara tidak langsung membantu kanak-kanak menjadi lebih responsif semasa
melakukan sesuatu aktiviti pembelajaran sama ada di dalam atau luar bilik
darjah. Menurut Shim, Hestenes & Cassidy (2004), mereka mendapati nisbah
yang lebih baik dapat dikaitkan dengan kualiti yang lebih tinggi, lebih
interaksi antara guru dan kanak-kanak dan tingkah laku guru yang lebih positif.
Hal ini juga disokong oleh Finn dan Pannozzo (2004) yang mendapati bahawa
kumpulan kelas yang lebih kecil mendorong mereka terlibat dalam tingkah laku
yang sesuai dan bersama-sama melakukan aktiviti yang bersesuaian dengan
perkembangan mereka berbanding daripada kelas-kelas yang besar.
Berdasarkan
Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025 (Pendidikan prasekolah hingga
lepas menengah), kementerian menyasarkan enrolmen di prasekolah berdaftar
meningkat sehingga 92% menjelang 2015. Manakala menjelang 2020, kerajaan
menjangkakan enrolmen menyeluruh di peringkat prasekolah dengan kira-kira
900,000 kanak-kanak berdaftar di prasekolah seluruh negara. Berikutan pelan
ini, ia perlu diteruskan sehingga mencapai satu peringkat di mana kita mencapai
sasaran seperti mana yang telah disarankan oleh beberapa negara maju iaitu
nisbah murid dan guru tadika pada kadar 10:1 dengan bilangan kemasukan
kanak-kanak ke prasekolah yang lebih tinggi.
Di
beberapa negara maju seperti Finland, nisbah guru dan murid adalah 1:13 di
dalam sesebuah kelas prasekolah. Sekiranya melebihi 13 orang, guru memerlukan
seorang pembantu dalam kelas tersebut. Namun demikian, tiada perundangan yang
menetapkan jumlah yang spesifik untuk sesebuah kelas. Menurut Guidance and
Regulations to the Children Act (1991) dalam Thomas Coram Research Unit, negara United Kingdom iaitu England dan Wales
mencadangkan nisbah kelas adalah 1:13 untuk kelas tadika. Manakala di United
States, negara mereka menyasarkan nisbah dan maksimum saiz kumpulan di dalam
sesebuah kelas adalah 1:12 dengan bilangan murid yang maksimum adalah 24 orang.
Jika
dibandingkan dengan negara luar, nisbah guru dan murid lebih kecil berbanding
di Malaysia. Maka suasana pengajaran dan pembelajaran menjadi lebih terkawal
dalam memastikan kanak-kanak mendapat ilmu secara adil dan saksama. Pengurusan
kelas menjadi lebih efisyien dan sistematik dan akan wujudnya suasana hormone
sepanjang proses pembelajaran. Hubungan guru dan murid menjadi lebih rapat dan
ia mendorong kanak-kanak bertingkah laku positif. Justeru, ia dapat menarik
minat kanak-kanak untuk belajar apabila tumpuan yang lebih diberikan oleh guru
.
3.0 KESAN ISU KEPADA KANAK-KANAK
Penyampaian kurang
berkesan kepada kanak- kanak kerana mengikut teori kecergasan pelbagai,setiap individu
mempunyai kecerdasan yang berlainan Howard Gardner (1983). Bagaimana guru hendak menyampaikan
sesuatu pembelajaran secara berkesan atau adakah objektif pembelajaran pada
hari itu telah tercapai kepada semua murid-murid yang diajar?Persoalan begini
harus ditanyakan kepada guru yang perlu mengajar sejumlah 25 orang murid dalam
suatu masa. Soalan yang perlu ditanya
bagi melihat kesan isu ini ialah, bolehkah guru mengesan kecergasan murid-murid
dalam jangka masa yang pendek kerana mengikut teori kecergasan pelbagai,kanak
–kanak mempunyai kecerdasan yang berlainan.Jika seseorang guru mengajar perkara
yang tidak menonjolkan kecergasan murid tersebut,bagaimana kecergasan ini dapat
ditunjukkan ?
Antara kesan negatif
terhadap murid akan isu-isu ini, ialah murid cenderung untuk tidak hadir ke
sekolah kerana kurang mendapat perhatian guru disebabkan guru lebih memberikn perhatian kepada murid
yang baik,yang pandai dan rajin. Mungkin terdapat segelintir murid tidak minat
kesekolah kerana kurang mendapat pujian atau galakan dari guru. Tidak mustahil
walaupun mereka kebudak-budakkan sikap merajuk dan manja masih ada didalam diri
mereka,walaupun hakikatnya mereka perlu berdikari ketika disekolah.Guru juga
memainkan peranan yang utama dalam menggalakkan murid kesekolah,namun jika
terlalu ramai murid yang perlu diberikan pujian,galakkan dan bantuan ketika
menyiapkan kerja latihan dan aktiviti buku kerja jadi adalah sukar bagi guru
tersebut mengawal suasana apatah lagi memujuk murid yang merajuk ,menangis dan
sebagainya.
Walaupun begitu kesan positif yang boleh dilihat , murid juga tidak
mustahil suka ke sekolah kerana tidak perlu lebih memberikan perhatian kepada
pelajaran, lebih suka bermain dan bersosial dengan kawan-kawan,apabila
kurangnya perhatian kepadanya semasa sesi pembelajaran diadakan.
Selain itu, murid terdorong
untuk bertingkah laku negatif menurut Kerll dan Nelson .Jika guru tidak memerhati dan menegur tingkah laku
murid di sekolah, murid cenderung bertingkah laku negatif seperti mengganggu
rakan lain semasa belajar, tidak menghormati guru dan rakan lain,membuat bising
semasa guru mengajar dan sebagainya. Apatah lagi pada masa sekarang,ibu bapa
juga sibuk dengan hal kerja masing-masing,dimana kebanyakkan dari mereka kurang
memberikan tumpuan pembelajaran kepada anak-anak ketika dirumah. Selain itu guru juga tidak dapat memberikan sepenuh perhatian
kepada setiap murid ,murid berkemungkinan
kurang perhatian,kurang kasih sayang dan kurang galakkan untuk belajar. Murid mudah mengalami tekanan,tekanan emosi sekiranya
tidak menerima pujian pada sesuatu yang dibuat dan dirasakan baik,
apabila cikgu juga sibuk menyelesaikan pembelajaran pada hari tersebut .
Menurut Terri Mauro(2004) terdapat banyak faktor yang berkaitan dengan gangguan
emosi dalam kalangan kanak-kanak. Antara puncanya berlaku gangguan emosi
dikalangan murid ialah persekitaran sekolah,peristiwa dalam keluarga ,pengaruh
keluarga ,pengaruh rakan sebaya,tindakan guru dan sebagainya.
Murid juga mudah tercicir
pelajaran apabila mendapat kurang perhatian semasa latihan kerja sekolah dibuat. Ini berdasarkan kajian Holt(1970)
yang mendedahkan sikap dan pengajaran guru dibilik darjah Sebagai punca
kegagala pelajar mengembangkan potensi
mereka. Selain itu penilaian pembelajaran murid tidak berlaku secara telus dan
betul akibat kekangan masa, kajian Norhashimah dan khadijah ( 2000) menunjukkan
guru tidak mempunyai masa untuk membuat penilaian formatif terhadap pelajar
ketika melaksanakan pembelajaran pendidikan islam dan moral di peringkat
prasekolah. Bagaimanakah dengan mata pelajaran teras yang lain? Guru terlalu
sibuk mengejar silibus dan juga masa yang diberikan dalam seminggu,malah guru
yang sama membuat penilaian dan pentaksiran. Ia nya tidak nampak berkesan
apabila hanya seorang guru menilai sejumlah 25 orang murid.Jumlah itu terlalu
besar untuk dibuat dalam masa yang singkat,apatah lagi murid masa sekarang
berlalu begitu pantas tanpa kita sedari. Adakah guru mengejar silibus lebih
penting dari apa yang diperolehi murid dalam pembelajaran mereka?
Selain itu , kesan langsung
yang boleh dilihat ialah, murid sukar menerapkan pembelajaran secara
kreatif,misalnya aktiviti seni dan kraf. Tidak semua murid dapat mengalami
pembelajaran yang sama dan menyiapkan tugasan dalam satu-satu masa apabila masa
juga menjadi kekangan. .Maka hanya murid yang tahu bagaimana membuat
projek,misalnya bagaimana menggunakan
peralatan gunting dan warna air berjaya menyudahkan tugasan pada hari tersebut.
4.0 CADANGAN PENYELESAIAN
Cadangan
penyelesaian yang relevan dengan isu ini adalah yang pertama menggubal semula
Dasar Pendidikan 550 yang menyasarkan nisbah guru dan murid 1:25 kepada 1:10
secara specifik mengikut tahap umur kanak-kanak. Dalam satu kelas seharusnya
seorang guru dan 10 kanak-kanak. Apabila jumlah kanak-kanak di dalam kelas
dikurangkan maka pembelajaran dapat di laksanakan dengan teratur dan guru lebih
memberi perhatian kepada semua kanak-kanak. Kanak-kanak juga lebih fokus dengan
pembelajaran yang di ajar oleh guru. Selain itu, cadangan yang boleh
dilaksanakan adalah mewajibkan setiap kelas mempunyai sekurang-kurangnya
seorang pembantu guru. Pembantu guru boleh membantu guru dalam membuat aktiviti
pembelajaran, contohnya kanak-kanak membuat projek sains yang menggunakan
peralatan yang bahaya. Pembantu guru boleh memantau kanak-kanak ketika projek
tersebut dijalankan dan boleh membuat penilaian perkembangan setiap
kanak-kanak. Secara tidak langsung dapat meringankan tugas seorang guru yang
perlu mengajar, membuat rancangan pengajaran dan mengendalikan aktivivti
bersama kanak-kanak.
Cadangan
seterusnya adalah guru perlu menghadiri program atau kursus pengurusan bilik
darjah yang efektif supaya guru dapat mengendalikan kelas dengan lebih
sistematik. Menurut Regina M. Oliver dan
Daniel J. Reschly dalam artikel “Effective Classroom Management: Teacher
Preparation and Professional Development”, menyatakan bahawa menyediakan
guru dengan pendekatan instruktional pengurusan bilik darjah melalui kerja
kursus dan latihan bimbingan. Guru perlu membuat peraturan atau rutin di dalam
kelas bagi merancang pengurusan bilik darjah dan dapat mengawal tingkah laku
kanak-kanak. Beberapa garis panduan dalam membuat peraturan di dalam kelas
seperti peraturan mestilah mudah difahami oleh murid dan dalam bahasa yang
mudah sesuai dalam bilik darjah. Contohnya jadilah pendengar yang baik dan
angkat tangan apabila ingin menjawab soalan. Jika seorang guru dapat mengurus
bilik darjah dengan baik maka pengajaran dapat di sampaikan dengan mudah
walaupun murid di dalam kelas 25 orang atau lebih.
Menurut Christopher Dunbar College of Education Michigan State University
(2004) dalam artikel “Best Practices of
Classroom Management” menyatakan pelajar perlu duduk di mana perhatian
mereka ditujukan ke arah guru, pelajar akan dapat melihat lebih jelas papan
hitam, skrin dan guru, pelajar perlu duduk menghadap hadapan bilik dan jauh
dari tingkap dan pengaturan bilik darjah harus fleksibel untuk menampung
pelbagai pengajaran.
Mewajibkan
penglibatan ibu bapa dalam pengajaran dan pembelajaran anak-anak mereka di
dalam kelas. Ibu bapa perlu memainkan peranan yang penting selain daripada guru
dalam mengatasi isu ini. Ibu bapa perlu luangkan masa untuk datang ke sekolah
anak-anak mereka supaya melihat perkembangan pembelajaran kanak-kanak. Ibu bapa
boleh menjadi sukarelawan dalam membantu guru sama ada membantu dalam
pengajaran atau pengurusan bilik darjah sebagai contoh membuat calendar tahunan
dan menghiasi kelas. Dalam artikel “Room
Mom Sport” ibu bapa menjadi sukarelawan dengan membantu menyelaras lawatan
atau aktiviti lapangan.
Di
samping itu juga, ibu bapa yang menjadi sukarelawan ini mengajar kelas
mingguan, dua kali seminggu atau bulanan menggunakan kemahiran atau bakat
mereka sendiri. Contohnya ibu bapa mempunyai bakat menyanyi, maka dalam kelas
tersebut ibu bapa boleh menyanyi bersama anak-anak mereka. Ibu bapa juga boleh
menggunakan alat muzik, memasak, seni dan bahasa asing mengikut kemahiran
mereka sendiri. Ibu bapa juga diberi peluang bekerja disekolah itu untuk satu
atau dua jam untuk membantu masa rehat. Mereka juga mempunyai portal iaitu “ Simply Circle” dimana guru dan ibu
bapa boleh berinteraksi dalam portal tersebut. Jika guru perlukan sukarelawan
untuk membantu guru di sekolah, maka guru akan memberi maklumat di dalam portal
tersebut. Di Malaysia, guru boleh menggunakan aplikasi “Whatsapp” sebagai alat berhubung dengan ibu bapa supaya dapat
membantu guru jika diperlukan dalam pengajaran dan pembelajaran anak-anak
mereka.
Pihak
sekolah juga perlu menambahbaik kurikulum sekolah, di mana mewajibkan guru
membuat aktiviti pembelajaran dalam kumpulan kecil kanak-kanak “small group”. Menurut Karen
Cox dalam Pre-K Small Group menyatakan kumpulan kecil ini bergantung kepada
beberapa orang murid di dalam kelas tertentu diantara 4-6 kanak-kanak dalam
satu kumpulan lebih ideal. Beliau membuat aktiviti kumpulan kecil berdasarkan
pembelajaran seni, motor halus, aktiviti memasak, lierasi dan matematik.
Aktiviti kumpulan kecil ini menggunakan kemahiran menyusun dan mengira. Mereka
menggunakan bahan bantu mengajar yang maujud atau konkrit dan tiada lembaran
kerja. Beliau mendapati bahawa
kanak-kanak adalah lebih berminat dalam aktiviti matematik dan literasi jika
dijalankan dalam kumpulan kecil dan kanak-kanak lebih memberi perhatian ketika
aktiviti dijalankan. Hal ini kerana kanak-kanak dapat meneroka bahan-bahan yang
digunaka secara individu atau berpasangan. Oleh itu, kerajaan perlu menyediakan
peralatan pembelajaran yang mencukupi dengan jumlah kanak-kanak yang ada di
prasekolah hari ini, bagi memudahkan aktiviti pembelajaran dijalankan.
5.0 IMPLIKASI CADANGAN
Pembentangan
bajet 2016 oleh YAB
Dato’ Sri Mohd Najib Tun Haji Abdul Razak, Perdana Menteri dan Menteri Kewangan
Malaysia ada menyatakan tentang peruntukan yang diberikan kepada peringkat
kelas prasekolah bagi memantapkan kualiti pendidikan Malaysia adalah sebanyak
44.6 juta untuk pelbagai program di 9,113 buah kelas seluruh Malaysia. Namun, implikasi
cadangan penyelesaian isu nisbah guru dan murid ini kepada kerajaan ialah
kerajaan perlu peruntukkan bajet yang lebih besar lagi bagi penyediaan bahan dan
peralatan pendidikan yang bersesuaian serta inovatif, menambah bilangan tenaga
pengajar dan menyediakan program latihan yang terkini seperti kursus pengurusan
bilik darjah serta membina lebih banyak lagi prasekolah di seluruh negara. Melalui
data Sistem Maklumat Prasekolah Kebangsaan, bilangan institusi, bilangan kelas
dan bilangan murid di Malaysia ini di jadualkan seperti di jadual 1:
|
Bilangan
Institusi
|
6,076
|
|
Bilangan
Kelas
|
9,197
|
|
Bilangan
Murid
|
200,687
|
Data SMPK pada 5 Mei 2016
Jadual 1: Data Sistem Maklumat Prasekolah
Kebangsaan
Bilangan
murid akan bertambah mengikut penambahan enrolmen oleh kerajaan. Oleh demikian,
perlunya peruntukan kewangan yang banyak bagi memastikan pengajaran dan
pembelajaran dapat dijalankan ke atas setiap murid bagi mencapai perkembangan
yang holistik.
Implikasi
cadangan isu ini kepada ibu bapa pula ialah ibu bapa akan menjadi lebih
prihatin dan bertanggungjawab mengenai pembelajaran anak-anak mereka. Menjadi
tanggungjawab seseorang ibu bapa itu untuk mengetahui tahap penguasaan
pembelajaran anak mereka di sekolah. Dengan adanya aktiviti sukarelawan menjadi
tenaga pengajar di sekolah, ibu bapa dapat mempelajari cara penyampaian ilmu
yang betul yang boleh diterapkan untuk pembelajaran di rumah sebagai rutin
harian terutamanya penguasaan dalam literasi dan numerasi. Sebagai contoh, jika
anak mereka lemah dalam mengenal nombor, ibu bapa perlu mengambil inisiatif untuk
membantu anak mereka sehingga berjaya dengan membuat latihan di rumah.
Selain itu, implikasi cadangan isu ini
kepada guru pula ialah kualiti pengajaran guru bertambah baik kerana guru tidak
akan mengalami tekanan stress di sebabkan oleh jumlah murid yang ramai. Malah, guru
juga boleh mempelbagaikan strategi pengajaran dan pembelajaran seperti berpusatkan
bahan dan berpusatkan murid. Guru akan lebih kreatif dalam pengajaran dan
pembelajaran yang melibatkan semua murid turut serta dalam aktiviti yang
dijalankan. Jika guru dapat menyampaikan isi pengajaran dengan baik dan
berkesan, murid akan mudah memahaminya. Kaedah pengajaran seperti kaedah
simulasi, kaedah projek dan kaedah eksplorasi boleh dilaksanakan di sekolah dan
membuatkan murid seronok untuk belajar dan datang ke sekolah. Penilaian juga
mudah dibuat kepada murid kerana guru dapat memberi sepenuh perhatian kepada
seseorang murid dan mengenalpasti potensi yang ada pada mereka.
Implikasi cadangan penyelesaian isu ini
kepada sekolah juga dapat melahirkan guru dan murid yang berkaliber dan
berintegrasi untuk pembangunan negara pada masa akan datang. Ini kerana dalam
tempoh Rancangan Malaysia Kesepuluh (2011-2015), kerajaan akan mengguna pakai
rangka kerja pembangunan modal insan yang bersepadu, iaitu dari pendidikan awal
kanak-kanak, prasekolah ke pendidikan asas, perombakan sistem pendidikan untuk
meningkatkan prestasi pelajar dengan signifikan melalui memastikan setiap
kanak-kanak boleh berjaya, menjadikan sekolah bertanggungjawab terhadap
prestasi pelajar, membuat pelaburan ke atas pemimpin unggul di setiap sekolah
dan peningkatan daya tarik profesion keguruan dan menghasilkan guru terbaik.
Perkara ini dapat mendatangkan impak yang positif kepada negara dengan lahirnya
modal insan bertaraf dunia melalui guru yang berkualiti.
6.0 KESIMPULAN
Kesimpulannya, isu nisbah guru dan murid di prasekolah
ini perlu dititikberatkan oleh semua pihak iaitu kerajaan, guru, ibu bapa dan
sekolah. Selain itu, isu ini perlu dipandang
serius supaya pencapaian jasmani, emosi, rohani, intelek dan sosial kanak-kanak
dapat berkembangan secara holistik. Tuntasnya,
isu ini memberi kesan kepada pembangunan dan perkembangan pembelajaran
kanak-kanak kerana mereka adalah permata negara yang akan menjadi bakal
pemimpin menerajui negara Malaysia pada masa depan.
RUJUKAN
Christopher Dunbar College of Education Michigan
State University (2004). Best Practices of Classroom Management.Diperolehi
pada Mei 2 daripada https://msu.edu/~dunbarc/dunbar3.pdf
Dasar Pendidikan Kebangsaan (2012), Kementerian
Pelajaran Malaysia
Finn, J. & Pannozzo, G. (2004). Classroom
organization and student behaviour in kindergarten.
Journal of Educational Research, 98(2),
79-91.
Gardner, H.(1983) Frame of Mind: The theory of multiple intelligences. New York. Basic
Books.
Holt,J.(1970) How children fail.Hommoudworth.Penguin
https://image.slidesharecdn.com/kajian-kajianlepasberkaitanpendidikanawalkanak-kanakdiperingkattadikaatauprasekolah-120918005114-phpapp02/95/kajian-kajian-lepas-berkaitan-pendidikan-awal-kanakkanak-di-peringkat-tadika-atau-pra-sekolah-1-728.jpg?cb=1347929546
Kementerian Pendidikan Malaysia (2013). Pelan
Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013- 2025.
Karen Cox (2016). Pre-K Small Group. Diperolehi pada Mei 2
daripada http://www.prekinders.com/small-group/
Lynne Sacks & Betsy Brown Ruzzi (2005). National
Center on Education and the Economy, The
New Commission on the Skills of the American Workforce Early Childhoo Education: Lessons from the States and Abroad:July 2005.
Rancangan Malaysia Ke-10
Regina M. Oliver dan Daniel J. Reschly (2007).Effective Classroom Management: Teacher Preparation and Professional
Development. Diperolehi pada Mei 2 daripada http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED543769.pdf
Room Mom Sport (2016). Volunteers in Classroom.Diperolehi pada Mei 2 daripada http://www.roommomspot.com/
SimplyCircle (2016).
How to Get More Volunteers in Your
Classroom.Di perolehi pada Mei 2 daripada
http://www.simplycircle.com/how-to-get-more-volunteers-in-your-classroom/
Shim,J., Hestenes,L & Cassidy,D. (2004). Teacher
structure and child care quality in preschool
classrooms. Journal of Research in Childhood Education, 19(2), 143-157.
Thomas Coram Research Unit (2002). Research on ratio, group size and staff qualifications and training in early years and
childcare settings. Institute of Education, University of London.
Ucapan Bajet 2016, Kementerian Kewangan Malaysia
Comments
Post a Comment